Παραδοσιακά, συνιστάται στους επιζώντες του καρκίνου να ξεκουράζονται και να αποφεύγουν την έντονη άσκηση, παρά την ύπαρξη πολλών κατευθυντήριων γραμμών από αναγνωρισμένους διεθνείς οργανισμούς όπως το American College of Sports Medicine (ACSM) και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων που προωθούν την άσκηση στον γενικό πληθυσμό (1). Ωστόσο, αυτές οι κατευθυντήριες οδηγίες δεν εξέταζαν συγκεκριμένα ποια άσκηση συνιστάται –και ποια όχι– σε ασθενείς με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως οι επιζώντες από καρκίνο. Το 2009 το ACSM διοργάνωσε μια συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ειδικοί στον κλινικό και ερευνητικό τομέα από όλο τον κόσμο για να συζητήσουν εάν αυτές οι γενικές κατευθυντήριες γραμμές (οι οποίες προωθούσαν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας δραστηριότητας ή 75 λεπτά έντονης δραστηριότητας την εβδομάδα και δύο έως τρεις συνεδρίες ασκήσεων ενδυνάμωσης και διατάσεων ανά εβδομάδα) θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε άτομα που έχουν επιβιώσει από καρκίνο. Ως εκ τούτου, η δημοσίευση αυτών των οδηγιών (2) ήταν ένα πρώτο βήμα στον τομέα της σωματικής άσκησης σε επιζώντες καρκίνου, καθώς υπογράμμισαν τα οφέλη και την ασφάλεια της άσκησης σε αυτόν τον πληθυσμό και την ανάγκη εξατομίκευσης της προπόνησης ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε επιζών. 

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η άσκηση μπορεί να αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική συνεπικουρική θεραπεία για την άμβλυνση των ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με τον καρκίνο, με διεθνείς ειδικούς να υποστηρίζουν ότι «οι άνθρωποι που ζουν με καρκίνο καθώς και πέρα από τον καρκίνο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο δραστήριοι». (3). Αυτές οι συστάσεις, που δημοσιεύθηκαν το 2019 στο κορυφαίο περιοδικό στον κόσμο CA: A Cancer Journal for Clinicians (3), υποδεικνύουν ότι σε περιπτώσεις όπου οι επιζώντες μπορούν να ασκηθούν με ασφάλεια χωρίς επίβλεψη, θα πρέπει να λαμβάνουν τυποποιημένες συμβουλές άσκησης. Ωστόσο, όταν ο ογκολόγος πιστεύει ότι η άσκηση χωρίς επίβλεψη μπορεί να μην είναι ασφαλής για τον ασθενή, ο ογκολόγος θα πρέπει να επικοινωνήσει με ειδικευμένους επαγγελματίες άσκησης για να εξατομικεύσει το πρόγραμμα άσκησης για να αποκομίσει το μέγιστο δυνατό όφελος.  

Η άσκηση είναι γενικά ασφαλής για όσους επιζούν από καρκίνο. Οι προτεινόμενες συστάσεις θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως οδηγός για τους επαγγελματίες γυμναστές και ως στόχος που πρέπει να επιτευχθεί, χωρίς να ξεχνάμε ποτέ τη σημασία της αρχής της εξατομίκευσης της φυσικής δραστηριότητας, η οποία θα καθορίσει πώς θα πρέπει να ξεκινήσει η φυσική άσκηση για να επιτευχθούν αυτές οι συστάσεις. Σε μελλοντικά άρθρα, θα εξηγήσουμε πώς μπορούμε να δουλεύουμε με αυτά τα φυσικά εξαρτήματα και ποια οφέλη παρέχει το καθένα από αυτά. Ακολουθήστε μας για να σας ενημερώνουμε.  

 

 
Συγγραφέας: Javier S. Morales, UCA

Βιβλιογραφία: 

1. Pate, R. R., Pratt, M., Blair, S. N., et al. (1995). Physical activity and public health: a recommendation from the Centers for Disease Control and Prevention and the American College of Sports Medicine. Jama, 273(5), 402-407. 

2. Schmitz, K. H., Courneya, K. S., Mathews, C., et al. (2010). American College of Sports Medicine roundtable on exercise guidelines for cancer survivors. Medicine and Science in Sports and Exercise, 42(7), 1409-26  

3. Schmitz, K. H., Campbell, A. M., Stuiver, M. M., et al. (2019). Exercise is medicine in oncology: engaging clinicians to help patients move through cancer. CA: a cancer journal for clinicians, 69(6), 468-484.